که مرا ديدن تو بهتر از ايشان تو مرو
آفتاب و فلک اندر کنف سايه توست
گر رود اين فلک و اختر تابان تو مرو
ای که درد سخنت صافتر از طبع لطيف
گر رود صفوت اين طبع سخندان تو مرو
اهل ايمان همه در خوف دم خاتمتند
خوفم از رفتن توست ای شه ايمان تو مرو
تو مرو گر بروی جان مرا با خود بر
ور مرا می نبری با خود از اين خوان تو مرو
لطفا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...
,