وفا نكردي وكردم ،جفا نديدی و ديدم
شكستي و نشكستم ،بريدي و نبريدم
اگر ز خلق ،ملامت و گرز كرده ،ندامت
كشيدم از تو كشيدم ؟شنيدم از تو شنيدم
كي ام ؟ شكوفه اشكي كه در هواي تو هر شب
ز چشم ناله شكفتم ،به روي شكوه دويدم
مرا نصيب غم آمد ،شادي همه عالم
چرا كه از همه عالم ،محبت تو گزيدم
چو شمع خنده نكردي ،مگر به روز سياهم
چو بخت جلوه نكردي ،مگر ز موي سپيدم
به جز وفا و عنايت ،نماند در همه عالم
ندامتي كه نبردم ،ملامتي كه نديدم
نبود از تو گريزي ،چنين كه بار غم دل
زدست شكوه گرفتم ،به دوش ناله كشيدم
جواني ام به سمند شتاب ميشد واز پي
چو گرد در قدم او ،دويدوم و نرسيدم
به روي بخت ز ديده ،ز چهر عمر به گردون
گهي چو اشك نشستم ،گهي چو رنگ پريدم
وفا نكردي و كردم ،به سر نبردي و بردم
ثبات عهد مرا ديدي اي فروغ اميدم
«مهرداد اوستا»
امتیاز : |
|
نتیجه : 5 امتیاز توسط 1 نفر مجموع امتیاز : 43 |
|
نمایش این کد فقط در ادامه مطلب
برچسب ها :
وفا نكردي وكردم ,
اوستا ,
مهرداد اوستا ,
شعر بسیار زیبا از اوستا ,
غزل زیبا از مهرداد اوستا ,
غزل ,
شعر ,
وفا نكردي وكردم ،جفا نديدی و ديدم ,
شعرزیبای وفا نكردي وكردم ،جفا نديدی و ديدم از استاد اوستا ,